Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Friday, December 30, 2011

คริสมาสต์ นอร์ธดาโกต้า#1 Christmas in North Dakota 2011 # 1

ปีนี้เป็นคริสมาสต์ที่สามแล้ว และเหมือนทุกปี เราสองคนเดินทางไปร่วมคริสมาสต์กับแม่ และ ญาติของมิสเตอร์ที่นอร์ธดาโกต้า กำหนดการระหว่าง 22-27 ธันวาคม 2554
คลิ๊กดูอัลบัมภาพที่นี่

This is my 3rd Christmas in the USA and the time every year we went to visit my Mister's family in North Dakota. This trip between Dec 22- 27 , 2011
click to see photos album





เราสองคนมีกระเป๋าสองใบ เช็คหนึ่งใบ 25ดอลล่าร์  โชคดีเป็นของเรา หน้าประตูเจ้าหน้าที่ประกาศอาสาฯ เช็คกระเป๋า ของฟรีแบบนี้ต้องรีบใช้บริการซิ จะถือทำไมใช่ไหม

We had 2 bags on this trip, one bag checked  $25 and one carry on. The airline agent at the gate asked for check bag volunteer so we checked our carry on without pay. I liked that.


ออกเดินทาง
Let's go

เวลาเดินทางโดยรวมประมาณ 6 ชั่วโมง (บินประมาณ 4+ รถ 2) ถึงสนามบินปลายทาง บิสมาร์ค  รับรถเช่า  รับกระเป๋า และเดินทางต่อมุ่งหน้าสู่ บาวแมน

Our flight about 4 hours and drive 2 more hours  until we got to our destination.




ขณะนั้นเป็นเวลาค่ำแล้ว สองคนหิวๆๆๆ แวะเติมพุงกันก่อนเข้าที่พัก ไม่เช่นนั้นคงนอนกันไม่หลับแน่ๆเชียวล่ะ

At the time we got there was late at night . We were hungy then eat before went to the hotel.


เราสองคนพักที่โรงแรมใกล้บ้านแม่มิสเตอร์ เป็นที่เดิม เราพักกันที่นี่ทุกครั้ง สะอาด สงบ มีอินเตอร์เนตด้วย (เมื่อก่อนไม่ได้สังเกตเพราะไม่มีแลบทอป) อ่อ ลืมบอกไปว่า ปีนี้หิมะน้อยมากๆๆ ระหว่างที่เราอยู่กันที่นั้นหิมะไม่ตกเลย แต่เนื่องด้วยภูมิประเทศเป็นลานโล่ง ไม่มีต้นไม้ใหญ่บังลม ลมพัดมาแผ่วๆๆ ก็หนาว สะท้าน หน้าชาแล้วละค้าบบบ... พื้นผิวถนนเป็นน้ำแข็ง เกร็ดน้ำแข็งเกาะรถทุกเช้า

We stayed at the hotel not far from Mister's mother's house which we stay every time we went there. The hotel was clean and quiet.

This time the weather there was warmer and not much snow as same as 2 years ago but still cold for me. I guess it because of there are land more than trees that make the cold wind blow direct to my face easier. The road cover with icy and cars in every morning.






เช้าวันที่ 23 ธ.ค 2554...เข้าไปบ้านแม่ย่า จัดแจงห่อของขวัญที่มิสเตอร์สั่งซื้อและส่งตรงมาที่นี่ วางใต้ต้นไม้รวมกับของขวัญที่แม่ย่าวางไว้แล้ว  หลายกล่องเน่อะ แล้วของโอ้ทกี่กล่องน๊า?

In the next morning (Dec 23,2011) we went to Mister's mother 's house , wrapping gifts and put them under the tree which already had some presents. "Which ones gonna be mine? " I thought.






เจ้านี้ชื่อ เด็กหญิง มอลลี่ น่ารักที่สุด อยากเอากลับบ้านด้วย แต่มิสเตอร์บอกว่า ต้องรอให้เจ้าสามตัวที่บ้าน จากไปก่อน สองตัว ถึงจะให้มีสมาชิกใหม่...:-(

This cute one named "Molly". I wanted to bring her back to Delaware but Mister said " You need to wait until 2 cats at home gone before get a new one"




ช่วงบ่าย ไปแวะบ้านเพื่อนมิสเตอร์ เห็นแดดจ้าแบบนี้ น่าจะร้อนเน่อะ แต่ความจริงแล้ว หนาว เย็น เพื่อนมิสเตอร์บอกว่าโอ้ทไม่ต้องใส่โค้ทก็ได้ อากาศวันนี้มาก โอโห! ไม่เอาละจ้า ยังไงก็ของใส่โค้ทไว้ดีกว่า หนาวๆๆๆ แถมผ้าพันคอผืนเก่ง ทำไว้เผื่อมานอร์ธดาโกต้าโดยเฉพาะ กว้างพอปิดหน้าได้ด้วย เสื้อโค้ทยาวถึงข้อเท้า

Late afternoon, we went to Mister's freind. Look at the photos , OH! I could believe that day was so cold with the Sun light.Mister's friend said to me " You do not need a coat"
I told him " No, I always need a coat in winter."

I wore a long coat, with a warm hat and a scarf wich wide enough to cover my face.








เลยไปบ้านบนเนินเขา อยู่ได้แป้บเดียว แป้บเดียวจริงๆๆ ไม่เกิน สิบนาที เพราะอาทิตย์กำลังจะลับฟ้า  มิสเตอร์บอกว่าจะพามาใหม่ โอ้ทอยากถ่ายรูปอีก

After Mister's friend we went to the Ranch but we stayed only 10 minutes because the sun was going down which I could not take good photos without light.  Mister was taking me back to the ranch again because I wanted to take more photos.







เดินลงไปด้านล่างนิดนึง เก็บภาพวิวได้นิดเหมือนกัน
We walked down a little bit then I could take some photos.







Thursday, December 22, 2011

ดูหนัง หม่ำมื้อเย็น...Southern food

17 ธ.ค 2554...วันนี้เราสองคน ชวน ดร. บิ๋มไปดูเชอล๊อคโฮล์ม (สะกดยังไงหว่า) รอบบ่าย 3.30 น และจากนั้นไปหม่ำมื้อเย็นที่ร้านอาหารเปิดใหม่ มิสเตอร์ได้ใบปลิวมาจากที่ทำงาน ร้านเปิดได้ประมาณ หนึ่งสัปดาห์ ไม่ไกลจากบ้านด้วย เป็นอาหารทางใต้ โดยเฉพาะรัฐลุยเซียน่า  เวลาที่เราไปถึงร้าน อากาศเริ่มเย็นลง ฝนตกปรอยๆๆ ลมพัดแผ่วๆๆ แต่เย็นเยือก ร้านอาหารบรรยากาศดีที่เดียว แต่คงเพราะเปิดใหม่ มีลูกค้ารวมเราด้วยก็สามโต๊ะ เราสั่งอาหารมาลองกันคนละอย่าง ชิมกันทุกจาน อร่อยดีทีเดียวล่ะ โดยเฉพาะไก่ทอด รสเหมือนไก่สมุนไพร สักพักลูกค้าเริ่มทะยอยเข้ามาเพิ่มบ้าง เราก็อิ่มกันแล้ว ได้เวลาแยกย้ายกลับบ้าน หนาวๆๆๆ

Sweet tea so good.



Dec 17,2011...Today, we invited Bim to joined us at the cinema . The movie was "Sherlockholmes." After the movie , we headed to a new restaurant "LBR 614" at Chessnut Hill Plaza about 10 minutes from home. It is Southern food especially from Louisiana . Mister ordered  crab cake, Bim ordered Shrimp and Grit and myself ordered fried chicken. Our food were good. I liked my fried chicken a lot because the tasted like herbal fried chicken in Thailand.

At the time we got to the restaurant, there were two tables but after awhile there were customers coming. The restaurant set up so nice and the food are good. I like both.

I recommend my employer and her husband to go too. They went and said the food were excellent.

Deep fried aligator 


Monday, December 19, 2011

ของขวัญคริสมาสต์อาหย่อย... Sweet x-mas gift

เหตุเกิดเมื่อวันที่ 19 ธ.ค 2554...เนื่องจากเมื่อสองวันก่อนเกิดเหตุ มีกล่องไม่ทราบที่มา มาส่งให้หน้าบ้าน จ่าหน้าถึงมิสเตอร์ โอ้ทวางไว้โดยไม่แกะ ไม่อยากรู้ มิสเตอร์มาถึงบ้านตอนเย็นบอกว่า " นี่นะของขวัญคริสมาสต์ของเธอปีนี้ แต่ว่าต้องชวนเพื่อนๆๆ มาช่วยกิน เพราะจะกินไม่ทันไปนอร์ธดาโกต้า"

ไม่รอรี โอ้ทจัดการเปิด ผะ อบ เอ้ย กล่อง ขนมทันใจ...

โทรชวนเพื่อนๆ มาหม่ำด้วยกันวันอาทิตย์ที่ผ่านมานี่เอง อาหย่อยๆๆ แถมได้ไวน์ฟรีมาอีกขวด จากร้านที่มิสเตอร์ไปซื้อเบียร์ คนขายเอาไวน์ใส่ถุงมาให้ด้วยหนึ่งขวด สบายปากเพื่อนๆ เลย เพราะโอ้ทไม่ดื่มจ้า ขอบใจเพื่อนๆๆ ทุกคนที่มาช่วยกันจัดการของขวัญกันจนไม่เหลือแม้แต่ซาก...^__^ ยกความดีให้มิสเตอร์คนเดียวเลยงานนี้ คลิ๊กดูรูปที่นี่จ่ะ


My mister gave me a box of strawberry dip in chocolate and a box of cheese cake for X-mas gift . We are goining to North Dakota very soon so impossible for me to finish all by myself. Mister said" You need to invite your friends to help"..LOL

I invited my friends to come over on Sunday afternoon. Mister ordered a big pizza before they got here. Everybody liked my sweet gifts and a free bottle of wine.

Thank you friends to helped me finished my sweet gift and thank you my Mister for the gift. click to see photos






คู่นี้ไม่รู้ว่าหาเสียง หรือโต้วาที แล้วใครจะชนะ น๊า?

หมวกน่ารักสีฟ้า Hoodie from Alabama

19 ธ.ค 2554...วันนี้กลับจากทำงานสักครู่ บุรุษไปรษณีย์มาเคาะประตู มีซองบะเริ่มจ่าหน้าถึงโอ้ท ผู้ส่งจากอลาบาม่า จัดการแกะทันใด ด้วยความอยากรู้ แถ่น แทน แท้นนนนนนนนนน...

Dec 19,2011...I got a gift from friend in Alabama. It is a crochet hoodie. HOw lovely? I love it.






ชอบมากๆๆ ทั้งแบบ และสี แต่ใหญ่ไปนิดนะค่ะ พี่ยุ ปีหน้าขอเล็กลงนิดนึง ฟิตๆๆๆ อย่าให้ลมเข้าเลยยิ่งดี...อิอิ จะเอาไปใส่ที่นอร์ธดาโกต้าด้วย กับผ้าพันคอพันด้านใน ไว้ปิดตะหมูก


Friday, December 16, 2011

บัตรกำนัล...Voucher

รูปจากบ้านญาติ ปี2553
a relative X-mas tree  in  2010

ขอย้อนเรื่องราวไปเมื่อคริสมาสต์ที่แล้ว (2553) สายการบินเดลต้า มีสายการบินเดียวที่เดินทางไปนอร์ธดาโกต้า โอ้ทกับดารินได้บัตรกำนัลมาคนล่ะ 300 ดอลล่าร์ และครั้งนี้จองตั๋วไปนอร์ธดาโกต้าอีก ใช้บัตรกำนัล แต่ไม่รู้ว่าทำไม จำนวนมูลค่าสองคนรวม 600 ดอลล่าร์ เหลือแค่ 330.60 ดอลล่าร์ เอาล่ะซิ งานนี้แม่บ้านอย่างโอ้ทไม่ยอมซิ ผลประโยชน์ โดนจัดออกจากเที่ยวบินรอบนั้น ได้บัตรกำนัลมาใช้ประโยชน์ไม่เต็มที่อีก จัดแจง

1. ส่งอีเมล์ถึง สายการบินเดลต้าว่าเกิดอะไรขึ้น  สายการบินตอบกลับมา ขอรหัสบัตรกำนัลที่มีปัญหา โอ้ทให้ข้อมูลไปทั้งสองใบ และยังให้เลขยืนยันกานจองตั๋วครั้งนี้ กับ หมายเลขสกายไมล์ของมิสเตอร์ไปด้วย

2. สายการบินเดลต้าตอบกลับมา พร้อมให้เบอร์โทรติดต่อ พนักงานที่เกี่ยวข้อง โอ้ทจัดการโทรไป บอกความต้องการ ได้คำตอบมาว่า ต้องทำการจองแยกทีละคน ถึงจะใช้ได้ อ้าว!  อี้ง จนลืมบอกไปว่าไม่มีใครบอกฉันมาแบบนี้ นี่หว่า

3. อีเมล์กลับไปบอกสายการบิน แจ้งข้อมูลที่ได้มาจากการคุยทางโทรศัพท์ พร้อมบอกว่าไม่พอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

4. สายการบินตอบมา และให้เบอร์ติดต่อใหม่ ให้ทำการยกเลิกการจองครั้งนี้ และ จองใหม่ แยกสองครั้ง เพื่อใช้บัตรกำนัล

5. โอ้ทโทรไปแจ้งความต้องการ และเหตุที่เกิดขึ้น ที่มาที่ไป ครั้งแรกเจ้าหน้าที่แจ้งว่าต้องมีค่าใช้จ่าย โอ้ท บอกว่าในอีเมล์บอกไม่มีนี่นา เจ้าหน้าที่ให้อ่านอีเมล์ให้ฟัง อ่านให้ฟังแล้ว ถึงบางอ้อ เราอ่านไม่จบเอง ..อิอิ ถ้าแจ้งภายใน 24 ชั่วโมง ไม่มี โอ้ทยังไม่ยอม บอกเจ้าหน้าที่ไปว่า แล้วจะทำยังไงได้บ้าง พร้อมแจ้งรหัสการจองตั๋วครั้งนี้ (ตลอดการสนทนาคุยกันดีนะค่ะ) สุดท้ายเจ้าหน้าที่ดูรายละเอียดทั้งหมด และเช็คข้อมูลให้ ว่าทำไมบัตรกำนัลถึงหักแค่ 30.60 ดอลล่าร์ แทนที่จะเป็น 300 ดอลล่าร์ ใช้เวลาคุยกัน ร่วมชั่วโมง สุดท้ายเจ้าหน้าที่เปิดบัญชีสกายไมล์ให้โอ้ท และได้รับบัตรกำนัลใหม่อีก 300 ดอลล่าร์ สำหรับปีหน้า เพราะครั้งนี้ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้เนื่องจากมูลค่าในบัตรกำนัลที่ถืออยู่ และกำลังจะหมดอายุแสดงเพียง 30.60 ดอลล่าร์ที่ตัดยอดไปแล้ว

เท่านี้ ก็พอใจแล้วล่ะ หักรอบนี้ไม่ได้ ได้มาใหม่ไว้หักรอบต่อไปก็ยังดี

We got Voucher from Delta airline 300$ for each of us from last X-mas (2010) and we used for this time when my husband made a reservation online. The value showed only 330.60$  instead of 600.00$.

 I contacted Delta airline by email at first and later they gave me a number which incharge. I contacted and got the answered that we could not use both vouchers in the same reservation so if we wanted to use both then needed to do seperate. I was surprised and do not know what to say then just said "thank you" and hang up the phone.

 Later, I email to Delta airline again and told that I did not satify with what happenned and nobody told us about to do seperate reservation for use both voucher.

Delta airline gave me a different number to contact so I called right away. The problem solve with I could not change anything with this reservation because the value on one voucher only 30.60$ instead of 300.00$ but they gave me a new voucher 300.00$ for next year and also sign me in skymiles.

Yes, I am happy about this. For my opinion with this case , I am happy with this airline in our communication and their assitant.

Thursday, December 15, 2011

โอ้ทกลับมาแล้ว...I am back

14 ธ.ค 2554...หลังจากกลับมาจากไทย เหนื่อยๆๆๆ นอนๆๆๆ ไม่ได้มีอาการเจ๊ทแลค ผิดเวลาหรอกนะ เพราะไม่ได้ง่วงนอนตอนเช้า ตอนกลางคืนตื่น แต่ว่าอยากนอนตลอดวันต่างหาก เพื่อนๆถามหา ไม่เห็นในเฟสบุ๊ค ในบล๊อกก็เงียบ เป็นอะไร หายไปไหน

 Dec 14,2011... After came back from Thailand , I was really tired so I slept since 4pm. on the day I got home and continue day and night about a week until I get back as usual. My friends asked if I got sick becasue they did not see me on facebook and my blogs.

ไม่เป็นอะไรหรอก นอนน่ะซิ สัปดาห์หนึ่งผ่านไป สมองเริ่มปลอดโปร่ง กลับมาเหมือนเดิม วันนี้จัดการสร้างภาพสดใส ออกอากาศให้เพื่อนๆๆ ได้เห็นกันซะ เพื่อนๆๆ บอกว่า "โอ้ทคนเดิมกลับมาแล้ว พร้อมภาพสวยๆ เหมือนเคย" อิอิ ดีใจจัง มีเพื่อนเหมือนกันนะเรา

"No, I am not sick " I told them , " but just wanted to sleep and I did sleep all day all night. Now, my brain is back. I am back then I took photos of myself with big smile and publish them again. " Oath is back" my friens said.

ตั้งมือถือถ่ายก่อนไปเรียนภาษาอังกฤษตอนเช้าจ้า
took by cell phone_ set timing before left to reading class in the morning

กลับมาตอนบ่าย จัดเต็มด้วยสามขา รีโมทค้าบ ตอนนี้มีเลนส์อยู่ตัวเดียว 50mm ตั้งระยะยากเหมือนกัน แต่ก็พอได้เน่อะ

After I got home, I used my tri-pod with remote and 50mm lens. This lens is a bit difficult to set the distance but the photos came out not bad.









ขอบคุณ เพื่อนสาวสวยใจดี ส่งผ้าพันคอน่ารักมาให้นะค่ะ ไปเรียนมา เพื่อนๆๆ ชมกันใหญ่ น่ารักเหมือนคนใส่...คิคิ และ ขอบคุณสำหรับกระเป๋า กิ๊บเก๋อีกใบค่ะ
thank you my friend who sent me a cute scarf. I love it and also I got many compliment from my class mate and also thanks for a pretty bag.




หมวกที่ใส่ เพิ่งทำเสร็จเช้านี้ด้วยจ่ะ นิตติ้ง
I wore my knitting hat which finished this morning.

ชุดสวยจากตลาดอนุสาวรีย์ชัยฯ 150 บาทไทย
my dress from a market at Victory Monument , Thailand 150 Baht (4$)



Monday, December 12, 2011

ก่อนเดินทาง...before our trip to Thailand 2011

15 พ.ย 2554... ก่อนเดินทางมิสเตอร์นัดฉีดวัคซีนสำหรับผู้เดินทาง (มิสเตอร์บอกว่าเจอข้อมูลในเนตเรื่องสิ่งที่ต้องทำก่อนเดินทางนอกประเทศ ซึ่งก่อนหน้ามิสเตอร์ก็ไม่รู้)

Nov 15, 2011 ... We had an appointment for traveling vaccine.







ป้ายนี้ชอบมาก โอ้ทบอกให้มิสเตอร์ซื้อมาใช้ที่บ้าน มิสเตอร์บอก ไม่ได้ผลหรอก..ฮ่าฮ่า
I liked this one so I told my Mister to get one use at home but he said it won't work with me...LOL

ฉีดวัคซีนแล้ว ได้แบบกินมาด้วย จากประวัติทั้งสองคน รอบนี้ฉีดแค่ไทยรอยด์ โอ้ทฉีดไข้ยอดฮิตด้วยอีกเข็ม (ฟลู) แล้วได้แบบกินมาสำหรับท้องร่วงกับบาดทะยัก (ถ้าจำไม่สลับกันนะ)
We had vaccine both injection and took by mouth. Every countries are difference so Dr. will recommend at the time which vaccine needed.

ฉีดสองแขน ข้างละเข็ม



click to see album


จัดกระเป๋า แต่สุดท้าย รื้อจัดใหม่ ของที่มีกล่อง เอาออกจากกล่องเอาไปเฉพาะของในกล่อง ทำให้มีพื้นที่เหลืออีกเยอะ กลัวน้ำหนักเกินแทบแย่ แต่ตอนชั่งยังเหลือนิดหน่อย ค่อยยังชั่ว
Packing... I decided to rip a boxes to get more spaces.



เพื่อนฝากซื้อ บอกว่าที่นี่ไม่เหมือนที่ไทย เลยซื้อฝากน้องกับหลานด้วย
One of my friends asked me to get M&M for him as he said they were different from the one in Thailand so I got some for my brother and nices.

และพร้อมเดินทาง สำหรับสองคน กระเป๋าสองใบ เช็ค กระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็กให้มิสเตอร์ถือ โอ้ทรับผิดชอบเป้ กล้อง กับคอมฯ และมีกระเป๋าน้อยส่วนตัวอีกใบ
แต่ว่า...เปลี่ยนเป็นเป๋าใหญ่สองใบดีกว่า เพราะน้ำหนักจะเกินนะซิ

Ready to go... See you in Thailand 
I decided to change a bigger one instead of a small one because it will overweight in the big black one.

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog